Święcenie udekorowanych koszyków z pokarmami to tradycja tysięcy kaliskich rodzin. Stąd też we wszystkich kościołach już od rana były tłumy wiernych. W Polsce święcenie pokarmów praktykuje się od XII wieku. Zwyczaj ten w znaczeniu typowo religijnym ściśle związany jest z ostatnią wieczerzą Jezusa Chrystusa i apostołów, o czym przypomina treść błogosławieństwa. - Panie Jezu Chryste, Ty w dzień przed męką i śmiercią kazałeś uczniom przygotować paschalną wieczerzę, w dzień Zmartwychwstania przyjąłeś zaproszenie dwóch uczniów i zasiadłeś z nimi do stołu, a późnym wieczorem przyszedłeś do Apostołów, aby spożyć wraz z nimi posiłek; prosimy Cię, daj nam z wiarą przeżywać Twoją obecność między nami podczas świątecznego posiłku, w dzień Twojego zwycięstwa, abyśmy mogli się radować z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu – tymi słowami modlą się dziś nad przyniesionymi pokarmami księża kaliskich parafii.
W polskich święconkach zgodnie z tradycją znajdziemy jaja, wędlinę, chleb, ciasto, baranka, chrzan, sól, pieprz. Koszyczki wzbogacone są często dodatkowymi składnikami i ich zawartość zależy od naszej wyobraźni, a na pewno od wyobraźni dzieci, które chętnie dorzucą coś od siebie.
Zawartość święconek nie jest przypadkowa. Każdy element jest Symbolem. Chleb przedstawia Ciało Chrystusa. Wędliny i mięsa to znak Baranka paschalnego, przyprawy mają dawać ochronę ludziom i zwierzętom, jajko to symbol zmartwychwstania, odradzającego się życia. Znaczenie to jest ściśle związane z wiarą chrześcijańską, ale jajko uważane było za symbol nowego życia już w Polsce przedchrześcijańskiej.
MS, fot. KB
Napisz komentarz
Komentarze