koty kalisz

Od kilku dni głośnym tematem jest tajemnicza choroba wśród kotów. Z całej Polski docierają sygnały o znacznym wzroście nagłych, zagadkowych zachorowań i zgonów tych zwierząt. Powiatowy Lekarz Weterynarii w Kaliszu jak na razie nie ma sygnałów, by choroba wystąpiła w naszym mieście. Z Kolei Główny Inspektorat Weterynarii przekazał dziś wstępne wyniki próbek pobranych od zmarłych zwierząt i kolejne wytyczne dla właścicieli kotów.

- Dlaczego padło akurat na gołębie i koty, a nie na inne zwierzęta – ironizuje jeden z mieszkańców kamienicy przy ul. Wodnej. Na podwórku budynku kilka dni temu pojawiły się bowiem tabliczki zakazujące dokarmiania kotów i gołębi. Wydaje się też, że samo miasto nie wie, co zrobić ze zwierzętami wolno żyjącymi – z jednej strony przyjmuje program opieki nad bezdomnymi zwierzętami, który obejmuje np. dokarmianie kotów finansowane z samorządowej kasy, z drugiej zarządcy budynków dokarmiania kotów zakazują, zgodnie z jednym z punktów miejskiego regulaminu utrzymania czystości i porządku.  

Marzec  jest ogólnopolskim miesiącem sterylizacji. To czas, kiedy przychodnie weterynaryjne o połowę zmniejszają koszty zabiegu. Akcja przeprowadzana jest w Polsce już po raz 16. i cieszy się coraz większym powodzeniem.  

8 tys. zł przeznaczyło w tym roku Miasto na sterylizację wolno żyjących kotów. Organizatorzy szacują, że za tę kwotę uda się wysterylizować ponad 100 czworonogów. Akcja właśnie rusza, a uczestniczy w niej dwóch weterynarzy.

Kaliscy animalsi biją na alarm: działki pracownicze „Ikar” w Szczypiornie stały się mordownią kotów. Osoba, która wskaże im sprawców tego bestialstwa może liczyć na nagrodę pieniężną.

Nie podadzą numeru telefonu, ani nazwiska swojego właściciela, a same drogę do domu odnajdują rzadko. Średnio trzy razy w ciągu swojego życia zwierzęta gubią się swojemu właścicielowi. W mieście można zauważyć coraz więcej ogłoszeń właścicieli, którzy poszukują swoich pupili, coraz częściej zjawiają się także w kaliskim schronisku. Część zagubionych zwierząt szybko wraca do swoich opiekunów, ale niektóre zostają w „ochronce” na długie lata.