- Wystawa to specyficzna z wiadomych powodów. Ten znakomity artysta niestety nigdy więcej już nic nie stworzy, nie namaluje, nie napisze. Odszedł od nas o wiele za wcześnie. Na szczęście zostawił całe mnóstwo przepięknych prac, których w naszej Galerii odbiorcy sztuki znajdą zaledwie mały fragment – pisze w zaproszeniu Piotr Bigora, dyrektor „Wieży Ciśnień”. - Dla jednych będzie to okazja do wspomnień, dla innych zaś początek przyjaźni z tym wspaniałym twórcą. Wraz z artystą oddajemy do dyspozycji państwa wrażliwości: „Hrabalki”, znakomite plakaty, „Owady Capitolu”, szkice kostiumów teatralnych, rysunki i najbardziej osobiste „Dzienniki” – niektóre karty nie były nigdy wcześniej i nigdzie pokazywane. A, jeszcze przepiękne „Owady” Pani Doroty Błażejowskiej, młodej, niezwykle utalentowanej plastyczki. To na wyraźne życzenie Ryszarda Kai i ku naszej ogromnej radości.
Będzie to pierwsza wystawa po przedwczesnej śmierci artysty. Wernisaż odbędzie się 31 maja br. o godz. 18:00. Ekspozycja czynna 31 maja - 28 czerwca 2019 r.
Ryszard Kaja ur. 16 stycznia 1962 r. w Poznaniu, zm. 17 kwietnia 2019 r. w Legnicy. Studiował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (dzisiejszy Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu), w 1984 uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni malarstwa doc. Norberta Skupniewicza. Jako scenograf debiutował rekonstrukcją "Popołudnia Fauna" L. Baksta.
Pierwszą samodzielną sceniczną realizacją scenograficzną była dekoracja do "Koncertu op.1- polskiego" Ewy Wycichowskiej w Polskim Teatrze Tańca. Pierwszą realizacją operową był "Ernani" G. Verdiego, za co otrzymał pierwszą „Złotą maskę”. Jako główny scenograf pracował kolejno w
Teatrze Wielkim w Łodzi (1989-1992), w Operze i Operetce w Szczecinie (1993-1995), w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu (1995-1999). Pracował dla większości scen teatrów muzycznych.
Zrealizował ponad 200 scenografii do różnych spektakli w kraju i za granicą m.in. we Francji, Niemczech, Brazylii, Argentynie, Izraelu i Egipcie. Plakatem zajął się na serio, gdy nagle zdecydował się opuścić teatr, by jak tłumaczył "nie popaść w rutynę". Tworzył głównie plakaty o tematach związanych z szeroko pojętą kulturą. Podobnie, jak malarstwo i grafiki lubił swe plakaty zamykać w cykle. Najnowszą realizacją jest seria „PLAKAT-POLSKA” - indywidualne spojrzenie artysty na znane i ciekawe miejsca z mapy Polski. Jego plakaty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu , w warszawskim Muzeum Plakatu, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, w Skopie Muzeum, Muzeum Chagalla w Witebsku, Wrocławskiej Galerii Polskiego Plakatu i wielu innych oraz w zbiorach prywatnych m.in. Dydo Poster Collection w Krakowie. Miał indywidualne wystawy w kraju i za granicą. Brał udział w wielu zbiorowych m.in. Polski plakat szekspirowski 2016 w Warszawie, Polish Poster Week Ankara 2014. Jego plakat do indywidualnej wystawy w Galerii Pigasus w Berlinie (2010) znalazł się wśród 100 najlepszych plakatów Niemiec, Austrii i Szwajcarii.
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: Wielokrotny laureat łódzkiej nagrody Złota Maska, Medal Młodej Sztuki (1998), Nagroda Oddziału Wrocławskiego
ZASP za całokształt działalności (2018), Dyplom Honorowy „Złota Kreska”, Festiwalu OFAFA w Krakowie, Nagroda za najlepszy polski animowany film autorski Märchenbilder – obrazki z bajek (współrealizacja z Markiem Skrobeckim) , Srebrny medal na Boliwijskim biennale plakatu w dziedzinie plakat kulturalny, za pracę "Nunsploitation" (2015), Złoty medal (2017) i Srebrny medal (2018) na Legnickim Satyrykonie.
Opr. MIK, fot org.
Napisz komentarz
Komentarze