Dzień flagi

Zacznijmy od legendy o założycielu państwa Polan. W czasie jednej ze swoich wędrówek Lech zobaczył drzewo, na którym znajdowało się gniazdo, a w nim białego orła z rozłożonymi skrzydłami. A wszystko to na tle zachodzącego na czerwono słońca. Widok tak zachwycił Lecha, że postanowił osiąść w tym właśnie miejscu – obecnie Gnieźnie – a w swoim herbie umieścić orła. Ile w tym prawdy?

Pewne jest, że później oba kolory zdobiły chorągwie wojsk Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ich korzenie sięgają więc heraldyki. Białego orła na czerwonym tle można zobaczyć już na obrazach Matejki czy Kossaka.

Pierwszy raz barw narodowych – czyli białego i czerwonego – użyto w czasie obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej, czyli 3 maja 1792 roku.  W czasie uroczystości kobiety były ubrane w białe suknie przepasane czerwonymi wstęgami, a panowie wystąpili w biało- czerwonych szarfach. O takiej kolorystyce flagi narodowej zadecydował Sejm Królestwa Polskiego w lutym 1831 roku. Biały i czerwony były kompromisem między barwą białą, którą za narodową uznał August II Mocny a trzema barwami: białą, czerwoną i szafirową, które były symbolami konfederacji barskiej.

Jeśli z białym nie ma problemu, to już kolor czerwony, na podstawie różnych ustaw rządowych, zmieniał swój odcień. W 1921 Ministerstwo Spraw Wojskowych postanowiło, że będzie to czerwień karmazynowa - symbol dostojeństwa i bogactwa, uważany za najszlachetniejszy z kolorów. Barwnik wykorzystywany do produkcji tego koloru był bardzo drogi. Stroje w kolorze karmazynowym nosili tylko dostojnicy państwowi oraz szlachta. 13 grudnia 1927 karmazyn zastąpił cynober. Według ustawy z 31 stycznia 1980 roku czerwień na fladze znowu ma odcień karmazynu.

Nie tylko kolor, ale i wymiary oraz sposób zawieszania flagi jest ściśle określony w ustawie. Oczywiście biel musi być na górze, czerwień na dole. Dopuszczalne jest też pionowe zawieszanie: wówczas barwa biała powinna znajdować się po lewej stronie lub przy drzewcu.

Dzisiejsze Święto Flagi Narodowej Senat RP uchwalił 12 lutego 2004 roku. Najpierw miał to być dzień Orła Białego. Decyzją Sejmu zmieniono go na Dzień Flagi Rzeczpospolitej Polskiej. Tego też dnia obchodzimy Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

Zgodnie z wytycznymi flagi na urzędach musza pojawić się do godziny 8.00 rano w dniu, w którym przypada święto. W takie dni w Kaliszu na ratuszu wywieszane są cztery flagi, na Vilii Calisia i budynku Urzędu Miejskiego przy ul. Kościuszki dwie flagi.   

Biało – czerwone flagi pojawiają się także na naszych domach - w czasie majowych świąt, ale też przy okazji 8 maja, czyli dnia zakończenia II wojny światowej, 15 sierpnia, z okazji Dnia Wojska Polskiego czy 11 listopada w Święto Niepodległości. Tradycyjnie też w momencie ważnych,  bieżących wydarzeń politycznych czy historycznych oraz sportowych. Oczywiście kiedy o medale walczą „biało-czerwoni”. Wtedy w barwy narodowe przyozdabiamy nasze pojazdy, częściej wybieramy garderobę w tych barwach, a nawet makijaże.

AW, fot. UMK