Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej zaprezentuje fragment interesujących zbiorów Muzeum Ziemi Kłodzkiej, a zwłaszcza pięknej kolekcji konwisarstwa i szkła. Powstałe kompozycje stanowią jedynie niedościgłą reinterpretację kilku doskonałych martwych natur autorstwa takich mistrzów, jak Willem Claesz Heda, Pieter Claesz, Louis Egidio Melendes czy Francisco de Zurbarán.
Zgodnie z koncepcją wystawy, nadrzędnym celem jej aranżacji jest próba oddania malarskich kompozycji za pomocą trójwymiarowych obiektów, wkomponowanych w zastaną przestrzeń – dyktowaną rozmiarem ram, które także stanowią element ekspozycji. Drugorzędnym elementem stała się zgodność historyczna poszczególnych eksponatów, tym samym cynowe naczynia z XVIII w. mogą zaistnieć obok naczyń ceramicznych z pocz. XX w., czy współczesnego szkła powstałego w hutach działających na ziemi kłodzkiej.
Ideą wystawy jest próba zamknięcia w przestrzennych kubikach fragmentu dawnego życia, toczonego przez niegdysiejszych mieszkańców ziemi kłodzkiej i okolic. Obecność wiktuałów w niektórych kompozycjach służy wywołaniu wrażenia trwałości pewnej ciągłości, powtarzalności i ponadczasowości – wbrew przyjętej nazwie gatunku i przynależnym jej smutnym emocjom. Obecność ułamanych bochenków chleba, napoczętych cytryn czy orzechów, wyraża swoistą gotowość zabytkowych naczyń do pełnienia wyznaczonej im dawno temu roli także i dziś.
Kuratorem wystawy jest Joanna Stoklasek-Michalak
TD, fot. MOZK
Napisz komentarz
Komentarze