Podczas 57. edycji Kaliskich Spotkań Teatralnych Grand Prix przyznano zespołowi spektaklu „Wszystko o mojej matce” w reż. Michała Borczucha z Łaźni Nowej w Krakowie w składzie: Dominika Biernat, Michał Borczuch, Iwona Budner, Agata Klepacz, Monika Niemczyk, Marta Ojrzyńska, Halina Rasiakówna, Krzysztof Zarzecki i Ewelina Żak. Wyboru dokonało jury profesjonalne: Bogusław Kierc – aktor i reżyser, Monika Kwaśniewska – redaktorka magazynu teatralnego „Didaskalia”, badaczka związana z Uniwersytetem Jagiellońskim oraz Nadia Sokolenko – ukraińska teatrolożka i krytyczka teatralna. Jury społeczne, w skład którego weszli przedstawiciele kaliskiej publiczności, postanowiło wyróżnić nagrodą Beatę Bandurską, Magdalenę Celmer, Martynę Peszko, Sonię Roszczuk, Małgorzatę Trofimiuk i Małgorzatę Witkowską, występujące w spektaklu „Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy” w reż. Wiktora Rubina z Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy.
Oprócz Grand Prix zarówno jury profesjonalne, jak i jury społeczne przyznało indywidualne nagrody aktorskie dla Marty Malikowskiej, Macieja Pesty, Soni Roszczuk i Jana Sobolewskiego za role w spektaklu „Henrietta Lacks” w reż. Anny Smolar. Wyróżnienia trafiły do Beaty Bandurskiej za rolę w spektaklu „Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy” oraz do Justyny Wasilewskiej, Cezarego Kosińskiego i Pawła Smagały za role w spektaklu „Robert Robur” w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego z TR Warszawa.
Nagroda im. Jacka Woszczerowicza ufundowana przez ZASP trafiła do Nataszy Aleksandrowitch za rolę w spektaklu „Najgorszy człowiek na świecie” w reż. Anny Smolar z Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz Sary Celler-Jezierskiej za rolę w spektaklu „Raj. Tutorial” w reż. Jędrzeja Piaskowskiego z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
Podczas festiwalu zaprezentowano aż 8 spektakli konkursowych. „Zaprosiliśmy teatry stojące w awangardzie poszukiwań nowego języka, które w twórczy sposób balansują pomiędzy tradycją a nowoczesnością. Interesują nas nowe wyzwania w aktorstwie, rozumiane nie tylko jako zmiany estetyczne, ale także podejmujące dialog z naszą współczesnością” – wyjaśnia Grzegorz Reske, kurator 57. KST. „Tegoroczne spektakle spotkały się z gorącym odzewem widowni, która aktywnie włączała się w codzienne dyskusje z twórcami i tłumnie uczestniczyła w programie dodatkowym”.
„Poziom artystyczny, zaprezentowany przez zespoły teatralne, był niezwykle wysoki. Polskie aktorstwo, polski teatr publiczny jest w tym momencie potęgą. Nie pozwólmy zmarnować tych osiągnięć” – powiedziała podczas finałowego wieczoru Magda Grudzińska, dyrektorka naczelna i artystyczna Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.
WERDYKT JURY 57. KALISKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH – FESTIWALU SZTUKI AKTORSKIEJ
Jury z satysfakcją i radością podkreśla przemyślaną i przejrzystą kompozycję całego programu festiwalu. Zestawienie zaproponowane przez kuratorów – Weronikę Szczawińską i Grzegorza Reske – pozwala zobaczyć najciekawsze kierunki rozwoju współczesnej sztuki aktorskiej, wykraczające poza ramy nawykowo przyjętej teatralności, testującej nośność i skuteczność różnorodnych konwencji i technik, zaczerpniętych również z innych obszarów sztuki i humanistyki. Szczególnie wyraźnie widoczna jest tendencja do zmiany relacji w procesie pracy nad spektaklem, zmierzająca w kierunku kreacji zbiorowej i zawieszenia tradycyjnych hierarchii.
Jury 57. Kaliskich Spotkań Teatralnych w składzie: Bogusław Kierc, Monika Kwaśniewska i Nadia Sokolenko po obejrzeniu ośmiu spektakli konkursowych przyznało:
1. Dwie równorzędne nagrody im. Jacka Woszczerowicza ufundowane przez ZASP, każda w wysokości 1500 złotych, dla:
Nataszy Aleksandrowitch za oszczędnie wyrazistą rolę w spektaklu Najgorszy człowiek na świecie z Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz dla Sary Celler-Jezierskiej za subtelnie zdystansowaną, a zarazem intensywną obecność w spektaklu Raj. Tutorial z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
2. Cztery równorzędne wyróżnienia w wysokości 2000 złotych dla:
Beaty Bandurskiej za rolę w spektaklu Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy z Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Jej rola łączy osobiste zaangażowanie, wewnętrzną siłę i powściągliwość wyrazu.
Cezarego Kosińskiego za rolę w spektaklu Robert Robur z TR Warszawa. Kosiński za pomocą ironii połączonej z nieoczywistym serio stworzył postać będącą rodzajem aktorskiego persyflażu.
Pawła Smagały za rolę w spektaklu Robert Robur z TR Warszawa. Smagała balansuje między konwencjami teatralnymi i filmowymi, tworząc oryginalny styl aktorski, który można by nazwać komiksowym.
Justyny Wasilewskiej z TR Warszawa za rolę w spektaklu Robert Robur, którą cechuje myślowa giętkość, plastyczność i energia w prowadzeniu wewnętrznej narracji, tworzącej kontur postaci i całej rzeczywistości scenicznej.
3. Cztery równorzędne nagrody aktorskie w wysokości 2500 złotych dla:
Marty Malikowskiej, Soni Roszczuk, Macieja Pesty i Jana Sobolewskiego za role w spektaklu Henrietta Lacks z Nowego Teatru w Warszawie i Centrum Nauki Kopernik. Brawurowe i świadome użycie technik oraz konwencji aktorskich stwarza kwartet, w którym współbrzmią ze sobą sprawy społeczne i osobiste, wysmakowane poczucie humoru, satyra, ironia i czułość, przenikliwa refleksja naukowa i etyczna, celna diagnoza polityczna. Bezkompromisowe przedstawienie prowokuje widzów do osobistej reakcji sumienia.
4. Grand Prix 57. Kaliskich Spotkań Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej w wysokości 20 000 złotych, ufundowane przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego i Prezydenta Miasta Kalisza, dla zespołu grającego w spektaklu Wszystko o mojej matce z Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie: Dominiki Biernat, Michała Borczucha, Iwony Budner, Agaty Klepacz, Moniki Niemczyk, Marty Ojrzyńskiej, Haliny Rasiakówny, Krzysztofa Zarzeckiego i Eweliny Żak.
Osobiste zaangażowanie zespołu w proces powstawania i problematykę spektaklu zyskuje we Wszystko o mojej matce precyzyjną, wielowartościową, elastyczną, przełamującą stereotypy mistrzostwa formę. Doświadczenie intymne i prywatne uzyskuje w tym przedstawieniu społeczną i polityczną rangę. Rama instytucji publicznej sprawia, że te wymiary wzajemnie się uzupełniają i wzmacniają. Muzyczny charakter relacji scenicznych przekształca kategorię przestrzeni teatralnej, która nie tylko okazuje się strefą widzenia i przeżywania, ale również przywołuje aktywną rzeczywistość pozateatralną.
WERDYKT JURY SPOŁECZNEGO
Jury społeczne w składzie: Karolina Czepkiewicz, Bartosz Kowalczyk, Marek Kubisiak, Justyna Szczepaniak, Teresa Szczepaniak po obejrzeniu ośmiu spektakli konkursowych postanowiło przyznać:
1. Nagrodę zbiorową w wysokości 2500 zł aktorkom: Beacie Bandurskiej, Magdalenie Celmer, Martynie Peszko, Soni Roszczuk, Małgorzacie Trofimiuk, Małgorzacie Witkowskiej za role w spektaklu Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy w reżyserii Wiktora Rubina z Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy w uznaniu za grę zespołową, potęgującą emocjonalny przekaz oraz budującą poczucie wspólnoty.
2. Nagrodę indywidualną w wysokości 500 złotych dla Soni Roszczuk za rolę w przedstawieniu Henrietta Lacks w reżyserii Anny Smolar (koprodukcja: Nowy Teatr w Warszawie i Centrum Nauki Kopernik) w uznaniu za sprawne łączenie odmiennych sposobów gry aktorskiej, za klarowność przekazu i wyrazistość, za stworzenie wiarygodnego pomostu pomiędzy tym, co ludzkie a tym, co zwierzęce.
3. Nagrodę indywidualną w wysokości 500 złotych dla Macieja Pesty za rolę w przedstawieniu Henrietta Lacks w reżyserii Anny Smolar (koprodukcja: Nowy Teatr w Warszawie i Centrum Nauki Kopernik) w uznaniu za sprawność warsztatową, siłę wyrazu, empatię i opanowanie.
4. Nagrodę indywidualną w wysokości 500 złotych dla Jana Sobolewskiego za rolę w przedstawieniu Henrietta Lacks w reżyserii Anny Smolar (koprodukcja: Nowy Teatr w Warszawie i Centrum Nauki Kopernik) w uznaniu za wykraczanie poza standardowy wachlarz środków aktorskich, za sprawność ruchową i walory akustyczne.
5. Nagrodę indywidualną w wysokości 1000 złotych dla Marty Malikowskiej za rolę w spektaklu Henrietta Lacks w reżyserii Anny Smolar (koprodukcja: Nowy Teatr w Warszawie i Centrum Nauki Kopernik) w uznaniu za oszczędność środków, która wzmaga siłę oddziaływania, za aktorski profesjonalizm i kulturę sceniczną, za umiejętne spajanie scenicznej rzeczywistości.
Pragniemy jednocześnie wyrazić uznanie dla wszystkich aktorów, których mieliśmy okazję podziwiać podczas tegorocznego festiwalu. Obcowanie z Państwa talentem dostarczyło nam wielu wzruszeń, takich, których można doświadczyć jedynie będąc częścią teatralnej widowni. Mamy nadzieję, że czas spędzony na tegorocznym festiwalu stanie się dla Państwa choć w części źródłem tak miłych i cennych wspomnień, jakie niewątpliwie przypadną nam w udziale.
RK, fot. autor
Napisz komentarz
Komentarze