Zwyczaj święcenia ziarna miało magiczne znaczenie – według wierzeń zapewniało urodzaj i pomyślność. Skropiony owies miały lepiej obrodzić, ale też woda święcona miała wzmocnić zwartą w nim siłę witalną. Wierni takimi ziarnami posypywali się nawzajem podczas nabożeństwa. Deszcz ziaren nie mógł minąć duchownego. W ten sposób wspominano śmierć św. Szczepana – słynącego z cudów i nauki pierwszego chrześcijańskiego męczennika. Wierni wierzyli, że ziarna przynoszą im taki sam pożytek, jak jego śmierć przez ukamienowanie.
AW, zdjęcie int. Štefan Šubic, Męczeństwo św. Szczepana
Napisz komentarz
Komentarze